چه کسی سنگ ها را بسته است؟(3 نظر)

چه کسی سنگ ها را بسته است؟

نقدی بر مقاله آیت ا... زاده محترم، حجت الاسلام والمسلمین حاج سید محمد کاظم مدرسی

میرزامحمد کاظمینی

حجت الاسلام و المسلمین حاج سید محمد کاظم مدرسی عالم دینی و مدرس عالیقدر حوزه علمیه در ایام ماه رجب مقاله ای تحت عنوان سنگها را بسته اند و........ تدوین و در نشریات استان و پایگاههای اینترنتی و به صورت جزوه ای 20 صفحه ای انتشار داده اند.

خلاصه این مقاله درد دلی است که چرا لایحه قانونی امر به معروف و نهی از منکر به تصویب نرسیده است. و دلسوزانه از مقامات خواسته اند این خلاء قانونی را پر نمایند.

ذیلا به بخشی از این مقاله توجه فرمائید:

*****************************

« مدتهاست که از ولنگاری و حرمت شکنی پاره ای از افراد در رنج بوده و هستم. در این فکر بودم که چرا نهادها و شخصیتهای ذی نفوذ ما احساس مسئولیت جدی در مقابل این همه هنجارشکنی ها را ندارند و قهرا مردم هم به فرموده معصوم به روش جلو دار نشان خواهند بود. هر دولتی که می آید و می رود و یا هر مجلسی که تشکیل می شود و به پایان می پذیرد با هزاران امید و آرزوی متدینین همراه است و لی بسیاری از این آرزوها جامه عمل نمی پوشد.

اعتراضات روز افزون مردم متدین، درخواستهای زن و مرد و پیر و جوان و بالاخره زخم زبانهای مرفهین بی درد و نیز خوشحالی فرقه های منحرف امان از ما بریده و دلمان را به شدت به درد آورده است.

البته طرفداران انقلاب اسلامی و ارزشهای امام و شهیدان مایوس نیستند و نخواهند شد و هر قدمی که بر می دارند بر اساس احساس تکلیف است و نه رسیدن به نتیجه که ما مامور به تکلیفیم و نه نتیجه.

در همین گیر دار یک بار دیگر به مطالعه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پرداختم به اصل هشتم قانون اساسی رسیدم.

اصل هشتم را اینگونه یافتم:

« در جمهوری اسلامی ایران، دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر وظیفه ای است همگانی و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر ،دولت نسبت به مردم، مردم نسبت به دولت، شرایط و حدود و کیفیت آن را قانون معین می کند».

با خود اندیشیدم که محتوای این اصل با همه مضامین بلند ان که بر گرفته از دهها ایه و روایت و مورد اتفاق تمامی مذهب اسلامی است، آیا اجرایی شده است؟

چرا با وجود این همه هنجارشکنی ،بی عفتی و حرمت شکنی، کسی امر به معروف و نهی از منکر نمی کند؟ . اصولا یارای امر به معروف و نهی از منکر به آن شکل که اسلام خواسته است وجود دارد؟

سری به دیدگاه امام (ره) در باب امر به معروف و نهی از منکر زدم. امام خمینی (ره) در اولین سخرانی خود پس از ورود به شهر قم در سال 1358 می فرماید:

«ما مبارزه با فساد را با دایره امر به معروف و نهی از منکر که یک وزارتخانه مستقل بدون پیوستگی به دولت، با یک همچون وزارتخانه ای که تاسیس خواهد شد انشا ا... مبارزه با فساد می کنیم».(صحیفه 6/274)

امام (ره) با آنکه هنوز تجربه طولانی تشکیل حکومت را ندیده بود اما نیک اندیشیده بود که نظام اسلامی نیاز به دایره و یا وزارتخانه ای آن هم مستقل از دولت برای جلوگیری از فساد و هنجارشکنی دارد.

شاید همین سخن امام (ره) هم مبنای تاسیس اصل هشتم قانون اساسی بوده است.

اما به هر حال این سوال برای همگان مطرح است که آیا قانونی برای اجرایی شدن اصل امر به معروف و نهی از منکر وجود دارد؟

مجری این قانون کیست؟

اگر قانون وجود ندارد ـ که ندارد ـ کدامین نهاد در جمهوری اسلامی مسئولیت تدوین قوانین امر به معروف ونهی از منکر را دارد؟ شکی نیست که در این راستا قوه مقننه، دارای مسئولیت مستقیم است. گر چه دولت ها هم می توانستند با ارائه لایحه ای مجلس را مکلف به تدوین قانون امر به معروف و نهی از منکر کنند!!!

آیا زیبنده است که دلسوزان نظام از مسئولین بپرسند که چرا با گذشت هشت دوره مجلس شورای اسلامی، قانونی در باب امر به معروف و نهی از منکر وضع نشده است؟

بنا براین پیشنهاد می شود ـ اینکه متاسفانه ما در خلاء قانونی امر به معروف و نهی از منکر به سر می بریم ـ مجموعه های متدین فرهنگی مانند: اداره های آموزش و پرورش ، مراکز دانشگاهی ، دوایر دولتی، شرکتهای خصوصی و عمومی و .... هر کدام بر اساس نظر کارشناسان متدین و جامع نگر، منکراتی را که معمولا در آن مراکز رشد می کند شناسایی کنند و مسئولان این دوایر و نهادها ـ در محدوده قانونی ـ ضمانتهای اجرایی برای مبارزه با این فسادها و هنجارشکنی ها در نظر گیرند و آنگاه با تربیت و پرورش کارشناسانی متدین و خوش سلیقه به نهی از منکر و امر به معروف پرداخته شود.

در پایان بار دیگر به نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی به ویژه نمایندگان محترم یزد در دوره هشتم گوشزد می شود تا به مسئولیت خطیر خود توجه نموده و غفلت در این باره برای خود روا ندارند.

نیز به کسانی که در مسیر نامزدی نمایندگی مجلس شورای اسلامی در دوره نهم قرار گرفته اند، مسئولیت فوق را یادآوری کرده و از آنان خواسته می شود با خدای خود عهد و پیمان ببندند تا از سرزنش هیچ ملامتگری در این راه نترسند و یکی از برنامه های اصولی خود را احیای این فریضه در قالب بر طرف نمودن خلاء قانونی در مجلس شورای اسلامی قرار دهند.

در نقد مطالب آقای مدرسی که از سر دلسوزی مطرح فرمودند باید عرض کنم وقتی اذان در مسجد الحرام گفته می شود همه مردم و ادارات و مغازه ها تعطیل و سریع السیر به سمت مسجد الحرام روانه می شوند و صحنه ای زیبا از بندگی بندگان خدا ایجاد می شود اما اگر اداره ای تعطیل نشود یا مغازه ای بسته نشود ماموران حکومتی آنان را جریمه نموده و چند روزی باید مغازه ها را ببندند!!

بنا براین ان صحنه های زیبا جبری است نه از سر تسلیم و رضا. البته زائران نیکو سیرتی هم هستند که از سر صدق و صفا به عبادت و بندگی می پردازند.

در کشور ما زمانی برای برگزاری جشن های دهه مبارک فجر فقط برنامه ریزی می شد و مردم با میل و رغبت خود مسئول برگزار کردن جشن ها بودند اما از زمانی که بودجه برای برگزاری این مراسم گذاشته شده و آئین دهه فجر رنگ و بوی دولتی به خود گرفت بدیهی است حضور مردمی آن نیز کم شده و بیم آن است که یک دفعه جشن ها ی نیمه شعبان هم دولتی شود و مقصود نهائی آنکه امر به معروف و نهی از منکر اگر در قالب مصوبات دولتی قرار گیرد ضربه بزرگ بر پیکره جامعه خواهد خورد و فرهنگ عمومی تحت تاثیر آن قرار خواهد گرفت.

امر به معروف و نهی از منکر باید در جامعه فرهنگ سازی شود و هر سازمانی هم علم اجرایی ان را برافرازد، فقط در مسیر فرهنگ سازی باید گام بردارد و الا این اصل از فروع دین رنگ مذهبی خود را از دست خواهد داد.

که ابزارهای فرهنگ سازی ذیلا تقدیم می گردد امید آنکه مقاله دانشمند گرامی جناب حجت الاسلام والمسلمین مدرسی زمینه بستر سازی امر به معروف و نهی از منکر در کشور باشد و به شدت از دولتی شدن آن خودداری گردد.

انشا ا... تعالی

عوامل موثر در فرهنگسازی:

1ـ دین و فرهنگ؛

2 ـ معنویات؛

3ـ آموزش؛

4 ـ خودشناسی؛

5ـ خانواده؛

6 ـ محیط و نهادهای مردمی؛

7 ـ نشریات، رسانه ها و کالاهای فرهنگی؛

8 ـ زبان؛

9 ـ زمان؛

10ـ خلاقیت ، نوآوری و فن آوری نوین؛